"Fantasie" Vierpolders JO17.1 – OHVV 17.1 (uitslag: 6-2)

Trainen onder leiding van Nicky Krowinkel. Plezier!

Gedachten op de laatste training.

... zelf meedoen natuurlijk!

... Anouk overtreft de meester.

Situatie

Afscheid nemen.

Inspelen onder leiding van Daan.

... af en toe naar de tegenstander kijken.

Op de goal schieten.

Samsom!

... en juichen!

Anouk doet het vlak voor rust!

Felicitaties voor een samenwerking.

rust

De keeper wordt besproken ...

... en Timo maakt de 4-2!

De wereldgoal van Luuk: 5-2.

Hoekschop

Spanning loopt op.

Tevredenheid aan de zijlijn.

Afgelopen. Onze dame!

Felicitaties

Mooie momenten ...

... en een lekker samenkomen!

“Echte fantasie is altijd verliefd op een goede afloop.” Een mooie uitspraak. Vandaag was de laatste wedstrijd van het seizoen. Nicky kon niet aanwezig zijn en hij zal van alle betrokkenen hier nog het meest mee hebben gezeten. Daan was er met Pieter om te assisteren. Dank daarvoor. Het team wilde er een mooie wedstrijd van maken. De laatste van het seizoen, de laatste van Nicky en vooral een wedstrijd tegen OHVV. In de uitwedstrijd struikelde Vierpolders op de weg naar het kampioenschap om uiteindelijk op één punt achterstand eindigen van de de eerste plaats … Vandaag moest er iets worden hersteld. Zoals gezegd was de tegenstander OHVV. Een team met een geluid.

OHVV was gevaarlijk maar Vierpolders kon redelijk balbezit houden. Na zo’n tien minuten begon dit te veranderen. De tegenstander dwong de bal af en overwicht groeide. Er was geen ruimte meer voor fouten of onhandigheid. Er moest naadloos worden samengespeeld. Dion moest geblesseerd het veld af. Donkere wolken pakten zich samen. Maar na twintig minuten was het Samsom alleen op de keeper. Hij rondde het perfect af: 1-0. Binnen vijf minuten waren de rollen omgedraaid en stond OHVV met 1-2 voor. Eigenlijk zag ik weinig mogelijkheden meer om er nog een bekroonde laatste wedstrijd van te maken. Vierpolders liet kwaliteit groeien maar het wilde niet lukken.
Vlak voor rust. Anouk kwam in positie links voor de goal. In gedachten flitsten allerlei smeekbeden om juist nú te scoren. Ze deed het. De bal onder controle en van dichtbij hoog ingeschoten. Vierpolders ontplofte. Anouk had het team langszij gebracht. Onze dame van JO17.1 Vierpolders!

De tweede helft. Fantasie. Het team trok helemaal zijn eigen plan. In overleg. De laatste wedstrijd en de laatste helft. Ik had hier mijn bedenkingen over maar ik zat er volledig naast. Gelukkig. Echte fantasie is verliefd op de goede afloop. Achteraf was er sprake van een team wat nog net niet door het dolle heen speelde. Vierpolders deed eer aan zichzelf, de trainers en het publiek.
Daniël draaide een hoekschop binnen. OHVV kaatste wanhopig de bal van de lijn maar uiteindelijk zelf binnen: 3-2! Een paar minuten later volgde er na een kleine vergadering een perfecte vrije trap van Timo. Langs de muur en laag in de hoek: 4-2. Ondertussen was Roeland in de goal bezig om de nul te houden. OHVV kon geen vuist meer maken. Er werd behoorlijk hard gespeeld. Het was moeilijk voor de leiding om een evenwicht te vinden tussen kaarten en een belangeloze laatste wedstrijd. Ik zag Armani ontvlammen. Zeldzaam. Naar zeggen had hij er alle reden voor. Maar Vierpolders ging door.
Na zo’n vijfentwintig minuten werkte Aron de bal voor de goal. Luuk kwam in positie en nam de rust om aan te leggen voor een wereldschot: 5-2. Vijf minuten later nam Daniël een vrije trap. Hij schoot schitterend hoog binnen: 6-2. Er volgden meer situaties. Xander kwam nog in een ingewikkelde positie voor de goal. De bal ging op de lat. OHVV verhoogde de druk en de woorden maar kon niet meer gevaarlijk worden. Vierpolders speelde de wedstrijd uit en kon na het fluitsignaal juichen. Voor zichzelf, voor het publiek en voor de scheidende trainer Nicky. “En nu ben je ècht weg.”

Maar vandaag ging niet als een kaars uit. Jaap Tuk had aangekondigd het team te trakteren op een lekker hapje en drankje na de wedstrijd. En zo kon JO17.1 aanschuiven na de wedstrijd en op een gezellige manier samenkomen. Het was goed en woorden van dank zijn absoluut op zijn plaats. Bedankt Jaap!

En nu? Nòg een smeekbede? Misschien wel.
Dit team gaat uit elkaar en er blijven te weinig spelers over om door te kunnen gaan. Dit heeft grote gevolgen. Eenieder die denkt ook maar iets te kunnen betekenen voor deze gedenkwaardige groep vraag ik contact op te nemen met de club. Ook kun je lezen over dit team. De wedstrijdverslagen. In woorden staat geschreven over een immer bezielende groep die zo’n tien  bestaansjaren zijn gesteund door een evenzo bezielende groep ouders en vrijwilligers. Natuurlijk zijn de verslagen voorzien van beelden. Van harte aanbevolen.

Arjan Herforth