"... en nu ben je weg." Vierpolders JO17.1 – Hellevoetsluis JO17.3 (uitslag: 4-2)

Inspelen.

Trainer Nicky Krowinkel.

Inspelen.

Op de goal schieten.

Rust.

De F1 werd in 2013 kampioen in de wedstrijd tegen Rozenburg!

... en zó zagen ze er toen uit.

Nicky bedankt!

Vierpolders speelde vanavond tegen Hellevoetsluis. Een inhaalwedstrijd. Het team was niet volledig en Nicky moest een belangrijke wedstrijd spelen. Uiteindelijk was het ondergetekende zelf die het team mocht leiden. Nicky was er nog wel in de voorbereiding bij. Vierpolders speelde goed en kon de wedstrijd genoeg naar zich toe trekken om de overwinning binnen te halen.

Langs de lijn mocht ik de wedstrijd dus meemaken in de zeldzame positie van trainer. Een bijzondere ervaring. Een mooie ervaring. Wat zeker bijgebleven is zijn de blessures. Van dichtbij is dit wel even anders dan vanaf de zijlijn!

Door de jaren heen is dit team steeds blijven bestaan maar dit seizoen lijkt toch echt het laatste te zijn. Om allerlei redenen blijven er te weinig spelers over om een team te vormen. Spelers van buiten zijn van harte welkom om samen een nieuw team te vormen. Het is niet makkelijk dit te moeten schrijven.

Maar helaas is er méér.
Trainer Nicky Krowinkel gaat ermee stoppen.
De moeite waard is het om hier woorden aan te  besteden.
Het was het seizoen 2012/2013 dat mijn zoon kennismaakte met VV. Vierpolders en onder de hoede kwam van Nicky.
Ontelbare trainingen en wedstrijden heeft deze trainer de jonge spelers gevormd en vooral plezier en spanning laten beleven aan het voetballen samen.
Respect en dankbaarheid zijn hier op zijn plaats.

Even heb ik teruggekeken naar de foto’s van de beginjaren.
Meer was niet nodig om weer te begrijpen wat Nicky voor de jeugd van VV. Vierpolders heeft betekend.

“… en nu ben je weg.”
Dat klinkt een beetje triest.
Maar de insiders van dit team weten wel beter.
Fanatiek aan de lijn was dàt wat Nicky het veld in schreeuwde als één van de spelertjes erdoor was. Het trouwe publiek wist dan wel wat er moest gebeuren. Naar de goal! Hoe vaak hebben we dit niet gehoord? We zullen het nooit vergeten. Bedankt voor alle onvergetelijke momenten.

Arjan Herforth